Kostka 6x6x6 - od V-cube 6 do dziś.

Kostka 6x6 ma o trzy dekady krótszą historię od oryginalnej Kostki Rubika, i ponad dwie dekady od kostek 4x4 i 5x5.
Długi okres stagnacji w wypuszczaniu większych modeli kostek wynikał głównie z braku ujednolicenia mechanizmów pierwszych kostek - kostki 2x2, 3x3, 4x4 i 5x5 miały całkowicie inne mechanizmy, bez wspólnych elementów.
Kostka 4x4 była bazowana na sztywnej wewnętrznej kuli posiadającej sloty umożliwiające przesuwaniu się centrów, na których zawieszona była reszta konstrukcji, a kostka 5x5 była nabudowaniem dodatkowych zewnętrznych warstw na kostkę 3x3.
Żadne z tych rozwiązań nie nadawało się na stworzenie produkcyjnej wersji 6x6.
Duże różnice w konstrukcjach w połączeniu z bardzo niską jakością elementów sprawiły, że stabilność i jakość poruszania wszystkich dużych kostek (z pominięciem East Sheena) produkowanych do 2008 roku była mierna co odbijało się negatywnie na popularności tych modeli i w rezultacie braku dodatkowych innowacji.

Pierwsza nadzieja na zmianę została zaprezentowana już w 2003 na stronie nieistniejącej już stronie www.olympicube.com gdzie zostały przedstawione zaprojektowane już i wysłane do greckiego urzędu patentowego kostki od 2x2 do 11x11, oparte na całkowicie nowym mechanizmie zarysowanym dwie dekady wcześniej przez Panagiotisa Verdesa - ojca współczesnych kostek speedcuberskich.
Patent na nowatorskie konstrukcje został przyznany w 2004 roku. Od tego czasu rozwiązanie wszystkich problemów produkcyjnych i dystrybucyjnych zajęło ponad 4 lata, ale już w maju 2006 roku na stronie www.olympicube.com w miejscach widoczne były zdjęcia fizycznych kostek 5x5 i 6x6, a już w lutym 2007 roku pojawiła się kostka 7x7. Około tego okresu na stronie oraz w internecie zaczęły krążyć nagrania Franka Morrisa - ówczesnego rekordzisty świata w kostce 5x5 - układającego pierwsze prototypy V-cube 5, 6 i 7.
Ostatecznie do premiery trzech pierwszych kostek - 5x5, 6x6 i 7x7 - doszło w połowie 2008 roku pod firmą Verdes Innovations SA, założoną przez Konstantinosa Verdesa.

Dziś wiadomo, że była to najważniejsza premiera w dziedzinie speedcubingu.
Doprowadziła ona nie tylko do natychmiastowej poprawy rekordów świata w kostce 5x5 o 19 sekund w przeciągu roku w średniej - 1:35.04 Takayukiego Ookusy w marcu 2008 roku do średniej 1:16.75 Dana Cohena w marcu 2009r - ale też fundamentalnej zmiany mechanizmów wszystkich kostek 2x2, 3x3, 4x4 i 5x5, oraz umożliwienia tworzenia większych kostek.
W wyniku dostępności skalowalnego mechanizmu, bardzo szybko modyfikacje konstrukcji V-cube stały się standardem wśród kostek sześciennych, a w 2009 roku 6x6 i 7x7 zostały wprowadzone jako oficjalne konkurencje do zawodów WCA. Są to dwie kostki w których Polska posiada długą historię rekordów świata ustanowionych przeze Michała Halczuka i Europy ustanowionych też przez Tymona Kolasińskiego.

Zunifikowany mechanizm teoretycznie jest w stanie pomieścić nieskończoną liczbę warstw, ale praktyczna granica występuje około kostki 11x11, ze względu bardzo długie elementy wewnętrzne i brak stabilności. Obecnie już najlepsze kostki 8x8 posiadają dodatkowe warstwy stabilizujące.
Idea mechanizmu V-cube jest bardzo prosta - wszystkie centry w kostce opierają się bezpośrednio na wewnętrznej wypustce środkowej części (w przypadku kostek parzystych jest ona ukryta). Krawędzie wewnętrzne i rogi są trzymane pod wszystkimi centrami, a krawędzie boczne utrzymują się na wypustkach krawędzi środkowych.
W nowszych kostkach poza dodatkowymi warstwami stabilizującymi doszła spora gama ulepszeń, takich jak: dodatkowe płaszcze stabilizacyjne znane z kostek AoShi WR M i MGC 6x6, wypustki anty-popowe występujące w większości dużych kostek, tory i wyżłobienia na powierzchniach tarcia, piny trzymające środkowe warstwy w kostkach parzystych - pierwszy raz zaprezentowane jako modyfikacja V-cube 6 przez youtubera MeMyselfAndPi.

V-cube 6 jako pierwsza fizyczna 6x6 była mocno niedopracowaną kostką pod względem poruszania i mechanizmu. Problem utrzymania ukrytych warstw środkowych na miejscu został rozwiązany przez użycie zapadek na wszystkich warstwach, zapewniając bardzo twarde i klikające poruszanie. Wada ta została poprawiona już w wybrzuszonym modelu V-cube 6b.
Obecne kostki używają wielu udogodnień, czyniąc nawet najtańsze, najlepiej magnetyczne modele, znacząco lepszym wyborem niż wyżej wymieniony oryginał.
Jedna z najtańszych 6x6 - MeiLong 6x6 V2 Magnetic - jest 40% lżejsza, 8 mm mniejsza i posiada wielokrotnie niższy opór niż V-cube 6. Jej poruszanie jest nawet lepsze od oryginalnych kostek Rubika 3x3, co znacząco polepsza jakość nawet hobbystycznego układania.
Obecnie najlepszymi modelami 6x6 są:
MoYu AoShi WR M - po prostu najlepsza.
Shadow V2 Magnetic - posiada nieco większy opór od AoShi, charakteryzuje się nieco większą miękkością i kontrolowalnością.
YJ MGC 6x6 - świetny wybór w przypadku zmodyfikowania bocznych centrów, bez modyfikacji podatna na popy.

Obecne rekordy świata w kostce 6x6 zostały ustanowione przez Maxa Parka - 58.03s single i 1:05.66 średnia z trzech.
Polski zawodnik Tymon Kolasiński posiada natomiast oba rekordy Europy, plasując się na świecie tuż za Parkiem - 1:02.87 single i 1:10.76 średnia z trzech.